Handige klushulpjes

Bij de kassa’s van de Gamma stonden bakken met ‘handige klushulpjes’. Dat die aanbeveling met een korrel zout genomen kon worden, bleek al uit het gegeven dat de bakken vooral gevuld waren met Engelse drop en kleine sponsjes. Dat kleine sponsjes handig kunnen zijn valt nog enigszins te verdedigen, bij Engelse drop wordt dat al wat lastiger. Maar ik was toch vooral nieuwsgierig waar de Whoopee cushions, oftewel scheetkussens, die ditmaal onderdeel uitmaakten van het assortiment, zo handig voor zijn. Voor mij in de rij stond een Chinese man op wie de Whoopee cushions een grote aantrekkingskracht hadden. Hij nam de kussens een voor een ter hand om er eens hard in de knijpen en luisterde met een kritisch oor waar de beste scheet uitkwam. Hij trok er een ernstig gezicht bij. Ik weet niet hoe het komt, maar ik vond het toch vrij obsceen. Het hele gebeuren gaf me het gevoel op een openbaar toilet zonder deuren te zijn beland en het bracht ook hele nare herinneringen aan campingsanitair naar boven. Het geluid stond de man niet aan: het was niet hard genoeg, het knetterende niet genoeg of het stonk niet genoeg. Toen hij aan de beurt was bij de kassa, liet hij in ieder geval alle Whoopee cushions uit zijn handen vallen. Hij haalde zijn neus op en legde een doosjes spijkers op de band. Ik vroeg me af waarom er in godsnaam een sleutelhanger aan de Whoopee cushions zat. Maar misschien zat ‘m juist daar die handigheid wel in.